Moeten daklozen die onderdak of huisvesting hebben geweigerd, mogen slapen of kamperen op openbaar terrein?

Moeten comfort en persoonlijke voorkeur volgens u een rol spelen bij de vraag of mensen zonder huis de openbare ruimte kunnen gebruiken om te kamperen?

Hoe belangrijk is het voor u om een persoonlijke ruimte te hebben, en hoe beïnvloedt dat uw kijk op mensen die op zoek zijn naar een dergelijke ruimte in de openbare ruimte?

Waarom denk je dat iemand de onveiligheid van de straat zou verkiezen boven de veiligheid van een opvangcentrum, en wat onthult die beslissing over opvangsystemen?

Hoe kan de samenleving compassie voor mensen zonder huis in evenwicht brengen met de belangen van de gemeenschap als geheel, vooral met betrekking tot het gebruik van openbaar eigendom?

Welke verantwoordelijkheden hebben we om de veiligheid en waardigheid van alle individuen in onze buurten te garanderen, inclusief degenen die er de voorkeur aan geven op openbaar terrein te blijven?

Stel je voor dat je huisvestingsopties krijgt die niet aan je behoeften voldoen; Hoe zou je willen dat gemeenschappen je steunen op een manier die jouw keuzes respecteert?

Denk na over een moment waarop u zich niet op uw plaats voelde; Hoe zou u zich voelen als u werd gevraagd te verhuizen alleen maar omdat u op zoek was naar een rustruimte?

Als u geen huis had en u zich niet veilig voelde in de beschikbare onderkomens, waar zou u dan heen gaan, en waarom lijkt openbaar bezit dan de enige optie?

Hoe zou jouw perceptie van de publieke ruimte kunnen veranderen als je daar iemand ziet slapen, en wat zegt dat over de collectieve ruimte van de samenleving?

Ja, en maak meer sociale programma’s om gratis voedsel, kleding en medicijnen te verstrekken

Nee, en maak er een strafbaar feit van

Nee

Ja